Warto zobaczyć: Ewangelicki Kościół Pokoju w Świdnicy

Po wojnie trzydziestoletniej protestanccy mieszkańcy Świdnicy, która znajdowała się w cesarstwie austriackim, znaleźli się w trudnym położeniu, gdyż Habsburgowie nie uznawali wiary protestanckiej. Efektem tego były między innymi liczne konfiskaty kościołów ewangelickich na Śląsku. Dzięki wstawiennictwu króla szwedzkiego, na mocy Pokoju Westfalskiego, cesarz Ferdynand III wyraził zgodę na wybudowanie trzech "Kościołów Pokoju" - po jednym w Jaworze, Głogowie i Świdnicy. Postawił jednak wiele obostrzeń: kościoły musiały zostać zbudowane poza murami miasta, nie mogły mieć dzwonnicy i bryły przypominającej kształt kościoła. Dodatkowo mogły powstać jedynie z materiałów nietrwałych, takich jak drewno, glina, piasek, czy słoma, a ich budowa nie mogła trwać dłużej niż jeden rok.
Jako pierwszy, w 1652 roku powstał kościół w Głogowie, który jednak spłonął w 1758 roku. Następnie, w latach 1654-55, zbudowano kościół w Jaworze. Kościół w Świdnicy powstał jako ostatni. Jego projekt powierzono Albrechtowi von Saebisch. Budowę rozpoczęto położeniem kamienia węgielnego 23 sierpnia 1656 roku. W niecały rok później, 24 czerwca 1657 roku, w kościele odprawiono pierwsze nabożeństwo.

Kościół jest bazyliką wzniesioną na planie krzyża. Nawa główna ma 44 metry długości, 20 szerokości i 15 metrów wysokości. Nawa poprzeczna ma długość 30 metrów. Kościół mógł pomieścić 7500 osób, z czego 3000 na miejscach siedzących. Jest jednym z dwóch zachowanych tego typu kościołów w Europie. 13 grudnia 2001 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Zabytków Kultury UNESCO.
We wnętrzu należy zwrócić uwagę na ołtarz zbudowany w 1572 roku, ambonę, drewniane organy i bogato zdobione empory, czyli loże przeznaczone dla protestanckiej szlachty.

Ołtarz zbudowany został przez Gottfrieda Augusta Hoffinana z okazji setnej rocznicy powstania kościoła. Znajdują się na nim rzeźby przedstawiające postacie Mojżesza, arcykapłana Aarona, Jezusa, Jana Chrzciciela oraz apostołów Piotra i Pawła. Poniżej widnieje płaskorzeźba przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę.
Nad ołtarzem znajdują się, ofiarowane w 1695 roku przez Sigismunda Ebersbacha, małe organy.

Ambonę, którą można dziś podziwiać, wykonał w 1728 roku stolarz Gottfried August Hoffman. Zastąpiła ona starą ambonę. Nad drzwiami wejściowymi znajduje się płaskorzeźba z wizerunkiem Jezusa Dobrego Pasterza. Schody ozdobione zostały od zewnątrz trzema reliefami przedstawiającymi zesłanie Ducha Św., Golgotę i Raj. Balustradę ambony zdobią trzy rzeźby personifikujące Wiarę, Nadzieję i Miłość. Ambona zwieńczona jest postacią anioła oznajmiającego trąbą Sąd Ostateczny.

Organy, których konstrukcja podtrzymywana jest przez dwóch atletów, zbudowane zostały w latach 1666-1669 przez firmę Gottfrieda Klose z Brzegu. W 1909 roku otrzymały zasilanie elektryczne, a w 1991 roku doczekały się renowacji.

Uwagę zwraca również Loża rodziny Hochberg, która powstała w 1698 roku jako dowód wdzięczności dla głównego fundatora drewna niezbędnego do budowy kościoła - hrabiego Johanna Heinricha von Hochberg. Na balustradzie znajdują się herby rodziny Hochberg i Reuss. Pomiędzy nimi znajduje się tablica pamiątkowaa.

Należy również zwrócić uwagę na liczne detale i zdobienia kościoła.
Prace nad malowidłami na stropach trwały od 1693 do 1696 roku. Ich autorami są dwaj świdniccy malarze Chrystian Sussenbach i Chrystian Kolitschky.
Malowidło nad Halą Ołtarzową przedstawia Niebiańskie Jeruzalem wg. Objawienia Św. Jana.
Nad Halą Zmarłych (przed dużymi organami) zobaczyć można ilustrację dotyczącą 5. rozdziału Objawienia: Bóg Ojciec ze złożoną na kolanach księgą z siedmioma pieczęciami, na której spoczywa baranek. Wokół klęczy 24 starców, a poniżej widać modlącego się Jana.
Upadek Babilonu jest tematem malowidła znajdującego się nad Halą Ślubów. Powyżej znajduje się baranek i modlący się do niego zbawieni. Na chmurze siedzi Chrystus na tronie. Obok niego znajduje się anioł z otwartą księgą, w której widnieje napis: "Ewiges Evangelium" ("Wieczna Ewangelia").
Malowidło nad Halą Polową przedstawia Sąd Ostateczny. Widać na nim Jezusa na tęczy, w otoczeniu aniołów i zbawionych. Poniżej znajduje się anioł wskazujący drogę do nieba i do piekła.
Empory na całej swej długości pokryte są 78 tekstami wersetów biblijnych i 47 scenami alegorycznymi. Balustrady empor są bogato zdobione rzeźbami i malowidłami.
Na stropach i emporach zawieszone są dodatkowo tarcze cechowe piekarzy, piwowarów, rzeźników, sukienników, portrety mieszczan i szlachty oraz epitafia.

RELACJE

WARTO ZOBACZYĆ

ARCHIWUM